Gelukkig regent het op deze zondag. Ik zeg gelukkig omdat dit een fijne afwisseling brengt in het begin van mijn wedstrijdverslag en tegelijk weet ik dat dit ook echt het enige voordeel is van dit prutweer…
In het stukje van de auto naar de kantine ben ik al zeiknat, dit belooft wat. Binnen in onze eigen kantine zitten we lekker droog en kijken uit naar de komende wedstrijd. Er heerst een goede wedstrijdspanning en de sterke wil om onze reeks aan gewonnen wedstrijden voort te zetten.
Wanneer je kijkt naar de stand zou dit vandaag moeten lukken; wij bovenaan, ConZelo ergens onderin de ranglijst. Maar naast de regen zou onderschatting zomaar onze grootste vijand kunnen zijn dus is het belangrijk om scherp en geconcentreerd te beginnen.
De scherpte en concentratie waren absoluut aanwezig maar de grip op de bal ontbrak. Bah wat is het toch moeilijk handballen met dit weer. Eigenlijk kun je het moeilijk handbal noemen; het lopen van systemen, het spelen van een bal over langer dan 4 meter of een scherpe én harde bal op doel zijn vandaag onmogelijk. Het duurt eventjes voor we de handigheid van het spelen in dit weer onder de knie hebben, maar het lukt ons. We weten net als Con Zelo een paar mooie doelpunten te scoren en gaan de rust in met 1 punt voorsprong.
Werk aan de winkel dus. In de droge kleedkamer bespreken we ons plan 2.0 om ConZelo op te rollen en in te pakken.
En wie denkt dat vrouwen niet luisteren, Oost-Indisch doof zijn of hun eigen wil doordrijven; wij zijn niet zo. De vrouwen van Victoria O zijn anders. Wij luisteren perfect naar de aanwijzingen van de coaches (mag ook wel eens gezegd worden toch haha) waardoor we direct na rust onze voorsprong uitbouwden naar 11 tegen 6.
Eigenlijk was onze overwinning geen moment in gevaar. Totdat er een beetje warrigheid tevoorschijn kwam in het spel van ConZelo, in het optreden van de scheidsrechter en in ons spel. Dit zorgde ervoor dat onze tegenstander een aantal keer (te vaak) tot scoren kon komen. De stand kwam dus nog even op 14 tegen 12 met nog twee minuten op de klok.
Dat is het moment om goed in en uit te ademen, je teamgenoten te coachen en je kop erbij te houden. Dat hebben we allemaal gedaan. In de laatste minuut scoorden we gelukkig de ‘genadeslag’ waardoor wij weer de gelukkigen waren die beiden punten mee mochten nemen!
Volgende week spelen we op zaterdagavond 20.15 tegen Lacom. Als jullie het droge weer meenemen, zorgen wij voor de mooie pot handbal. Deal?!
